تونیامدی

  ومن چنان در کوچه های تنهائی خویش پرسه زدم

            که حتی ثانیه های ساعت شنی 

                        اسم تورا از بر کردند

من مشتاقانه عطر تورا از باد و باران واین برف نوبرانه 

            که هم اکنون آسمانم را رو سپید خواهد کرد 

                   به امانت می گیرم 

تا تو با ر دیگر بیایی